Bryce Canyon

Bryce National Park, donderdag 18 aug.
Een waanzinnig wonderland, dat zich nauwelijks laat beschrijven. 
We hadden het idee ons met de shuttlebus rond te laten rijden. Zo gezegd zo gedaan. We zaten goed en wel in de bus en het begon toch te regenen....het regende gewoon te hard om de bus uit te gaan. De mensen in het park zijn overvallen door de plotselinge weersverandering. Er reden ambulances en politiewagens. Ontredderde gezichten en verkleumde natgeregende mensen stonden bij de bushaltes. We zijn het park rondgereden zonder uit te stappen en ook maar iets te zien behalve bomen en groen. We hebben de auto weer gepakt en zijn terug gegaan naar het hotel. Hier hebben we een broodje gegeten en na het eten was het zowaar weer helemaal blauw aan de hemel. De zogenaamde moesson regens schijnen normaal te zijn voor de tijd van het jaar. Tegen twee uur zijn we weer richting park gereden en aan de hand van de kaart van het park zelf de vieuw points op gaan zoeken. We hebben diverse stukken van bepaalde trails gelopen. De temperatuur was in eerste instantie aangenaam maar liep al snel weer op. Het was echter goed te doen en zeker niet zo warm als gisteren in Zion national park. We zijn niet te diep de canyons ingegaan, naar beneden lopen is easy, naar boven een stuk vermoeiender, zeker met de hitte.  Het park heeft het meeste weg van  een amphitheater, een coulissenlandschap van door water en ijs geërodeerde torentjes met tot de verbeelding sprekende vormen. De torentjes hebben kleuren van oranje, roze, lila, crème en rode kleuren. Bryce Canyon moet je zelf ondergaan en dan weet je nog niet wat je ziet.....

Morgen naar Las Vegas...